Zen šiacu je forma terapije koja se primenjuje na telu sa ciljem korekcije unutrašnjih poremećaja, očuvanja i poboljšanja zdravlja i tretiranja specifičnih oboljenja.
Nastao je u Japanu kao sinteza kineskih terapija i zapadnih tehnika manipulacije tela a oslanja se na tradicionalnu kinesku medicinu kao teoretsku osnovu. U okviru šiacua se koristi veliki broj različitih tehnika kao štu su istezanje i uvrtanje tela, pritisak na akupresurne tačke i meridijane izvršen palčevima, dlanovima, laktovima kao i mnoge druge.
Koristi se kao pomoć kod:
Bolna stanja
– glavobolje i migrene
– bolovi u leđima i vratu
– napetost, bolovi i slabost u mišićima
– menstrualni bolovi
– grčevi
– problemi sa zglobovima
– reumatski bolovi
– sportske i druge povrede
Slabe cirkulacije
– hladni vrhovi prstiju
– otečenost zglobova i ekstremiteta
– visok pritisak
Problema sistema za varenje
– teškoće sa varenjem
– zatvor i dijarea
– lenjost creva itd.
Problema sa disanjem
Snižene vitalnosti i potencije
Nesanice
Povećava nivo energije
Poboljšava svesnost tela
Poboljšava fleksibilnost i koriguje držanje tela
Stabilizuje emocionalna i psihološka stanja
Sotai terapija je sistem korektivnih pokreta i tehnika koje omogućuju kako prevenciju tako i lečenje bolesti. Cilj ovih pokreta je da se kičmeni pršljenovi i drugi delovi lokomotornog sistema dovedu u ispravan položaj i na taj način otklone razni poremećaji koji nastaju usled njihove dislokacije. Da bi ovi pokreti bili efikasni neophodno je poznavanje kinezioloških principa. Razlikujemo ” aktivni pokret” gde terapeut daje određen otpor pri izvođenju pokreta i ” pasivan pokret”, gde pacijent vrši pokret u pravcu najveže lagodnosti bez pomoći.
Sotai može doprineti otklanjanju velikog broja simptoma. Koja kombinacija pokreta će biti primenjena zavisi od stanja u kome se nalazi osoba.
Najbolji rezultati su kod tretiranja lokomotornog sistema:
-raznih povreda,
-premora mišića,
-problema sa zglobovima i kičmenim stubom (lordoza, kifoza, skolioza, išjas, lumbago itd.),
-doprinosi povećanju fleksibilnosti i opštem stanju organizma.
Najbolje rezultate daje u kombinaciji sa drugim terapijama – šiacu, akupresura, moksibustija itd.
Moksibustija je stimulacija akupunkturnih tačaka povišenom temperaturom, koja nastaje upotrebom tzv. moksa vune, a pravi se od lišća mokse, artemisija vulgaris (crni pelen). Ona ima osobinu da zagreva i da uklanja smetnje u meridijanima poboljšavajući na taj način protok energiji.
Moksibustija se najčešće primenjuje kod nedostatka energije u telu, invazije spoljnih faktora koji izazivaju bolove i ukočenost u mišićima,kao što su vetar, hladnoća i vlaga, kao i kod odredjenih vrsta povreda.
Moksibustija se može vršiti tako što se od mokse formira mala kupa i postavi direktno iznad akupunkturne tačke ili korišćenjem moksa štapića sa kojim možemo delovati i duž meridijana i direktno na tačke. U zavisnosti prirode disharmonije koja se tretira određuje se vreme izlaganja tačaka toploti.
